tkanka zęba

См. также в других словарях:

• miazga — ż III, CMs. miazgazdze, blm «bezkształtna, spoista masa powstała zwykle na skutek rozbicia, zgniecenia, stłuczenia czegoś» Miazga owocowa. Zbić, rozbić, zgnieść, zgruchotać coś na miazgę. ∆ anat. Miazga zęba a. miazga zębowa «miękka, silnie… …   Słownik języka polskiego

• szkliwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. szkliwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cienka powłoka ze szkła, nakładana na wyroby ceramiczne w celu zmniejszenia ich porowatości, a tym samym zwiększenia odporności, jak… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cement — m IV, D. u, Ms. cementncie; lm M. y 1. «spoiwo do zapraw budowlanych i betonów, mające postać szarego proszku twardniejącego po rozrobieniu wodą» Cement glinowy, żużlowy, hutniczy, szybkowiążący, wodoszczelny, ognioodporny. Worek cementu. ∆… …   Słownik języka polskiego

• kostniwo — n III, Ms. kostniwowie, blm anat. «tkanka kostna pokrywająca zębinę w korzeniu zęba; cement» …   Słownik języka polskiego

• ozębna — ż odm. jak przym. anat. «unaczyniona i unerwiona tkanka łączna otaczająca korzeń zęba i umocowująca go w zębodole» Zapalenie ozębnej …   Słownik języka polskiego

• zębina — ż IV, CMs. zębinanie, blm anat. «twarda tkanka, podobna do tkanki kostnej, przesycona solami wapnia, tworząca główną masę i szkielet zęba» …   Słownik języka polskiego

• zębina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż I, CMc. zębinanie, blm, anat. {{/stl 8}}{{stl 7}} twarda tkanka przypominająca tkankę kostną, tworząca trzon zęba : {{/stl 7}}{{stl 10}}Próchnica zębiny. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień